Over Gutmenschen en onbestuurbaarheid

Dit weekend was het “ontroerend” Bart De Wever te horen zeggen: “de reddingsoperaties van Syrische christenen uit de klauwen van IS zijn een daad van absolute goedheid.” Theo Francken is dus een “Gutmensch”. Enige tijd geleden viel BDW nochtans de “Gutmenschen” aan die door hun tolerantie en naïviteit het draagvlak van de migratie kapot maken.

Ook Francken had het over “Gutmenschen”. Hij bedoelde hiermee ngo’s als Artsen zonder Grenzen “die onder één hoedje spelen met de mensensmokkelaars.” Hij pleitte voor “push backs” van de bootvluchtelingen en noemde de reddingsoperaties van de humanitaire organisaties haast “misdadig”. Nooit gezien over een humanitaire organisatie die honderdduizenden mensen heeft geholpen in de meest bedreigende omstandigheden.

BDW stelt het voor alsof de hetze rond de fraude met humanitaire visa enkel een politieke afrekening is: “N-VA moet er aan”. Dat er 3.000 tot 14.000 euro moest worden betaald aan bevriende tussenpersonen om een visum te krijgen van het kabinet Francken wordt bijna afgedaan als “fake news”. In 2014 werden 208 humanitaire visa toegekend, in 2015 844, in 2016 1.182, in 2017 2.361 en in 2018 2.174. De controle hierop was volgens de Dienst Vreemdelingenzaken vrijwel onbestaande en het geheel ruikt naar “politiek cliëntelisme” volgens Minister De Block. Marrakesh is MarraCASH  geworden!

Het is een tactiek van de populisten om systematisch de waarheid te verdraaien en alles voor te stellen als een aanval op hun eerlijkheid en integriteit. N-VA past nu ook de tactiek van Trump toe in Vlaanderen. Bij de uitspraak van de rechters over de terugkeer van de Syrische kinderen had Francken het over “de Belgische rechters van het Kalifaat”. “Ik ben de populairste politicus in Vlaanderen en moet daarom vallen”.  Het gaat er niet meer om of iets waar is of niet, wel: “zijt gij voor of tegen mij”? Trump maakt school en ook in Vlaanderen zitten de populisten in het hart van de politiek. De verkiezingen van 26 mei zijn nog 4 maanden ver. Het debat zakt steeds dieper weg in het moeras van de populistische twittertaal.

Merkwaardig was ook de verklaring van Jambon (kandidaat- premier) dit weekend dat de onbestuurbaarheid van het land “goed kan zijn”. Een “shutdown” zolang het confederalisme niet is ingevoerd, aldus Jambon.

In de ogen van N-VA is het confederalisme in de feiten een verdrag tussen twee onafhankelijke staten. Het impliceert de splitsing van alle belastingen, de sociale zekerheid, de openbaren schuld, justitie, veiligheidsbeleid. België zou een lege schelp worden met enkel nog een symbolische monarchie en het leger, dat op termijn zou opgaan in een Europees leger. Het federaal Parlement zou bestaan uit 50 niet rechtstreeks verkozen leden paritair uit de Vlaamse en Waalse Parlementen.  Brussel zou een apart statuut krijgen maar geen apart gewest meer zijn. Het zou maar een regio zijn die deel uitmaakt van Vlaanderen en Wallonië waar de Brusselaars kunnen kiezen tot welk sociaal zekerheidsstelsel ze willen behoren. De Federale Staat zou nog enkel worden gefinancierd met een deel van de BTW-inkomsten. De splitsing van de fiscaliteit en de openbare schuld zou een crisis op de financiële markten veroorzaken met hogere rentevoeten en onze positie binnen de euro in gevaar brengen.

Iedereen weet dat dit confederalisme het einde van België betekent en dat buiten N-VA en VB er geen partijen zijn die hierover willen onderhandelen. In afwachting van de “Endlösung van de Belgische Staat” wil BDW een Vlaamse regering vormen die als hoofddoel heeft het federale niveau te bestoken tot het confederalisme wordt doorgevoerd.  Over de zesde staatshervorming heeft men onderhandeld tussen 2007 en 2012, over het confederalisme zullen 10 jaar wellicht niet volstaan omdat het gewoonweg niet negotieerbaar is in dit land noch tussen Vlamingen en Franstaligen, zelfs niet onder Vlamingen.
BDW roept dezer dagen terug het spookbeeld op van Di Rupo die pleit voor een “reconquista” om het sociaal en economisch beleid van de regering Michel terug te draaien inzake begroting, pensioenen, fiscaliteit, competitiviteit. BDW stelt het zo voor dat – als hij niet aan de onderhandelingstafel zit – CD&V en Open Vld door de knieën zullen gaan en het links beleid van de PS onverkort zullen slikken om federaal aan de macht te blijven. Ik ben er evenwel van overtuigd dat het juist het omgekeerde zal zijn. Ook de PS weet dat het sociaal en economisch beleid van de regering Michel zal moeten worden verdergezet en zelfs verstrakt als het gaat om begroting, pensioenen en competitiviteit. De volgende regering staat voor een nieuwe saneringsperiode, zeker nu door de val van de regering op Marrakesh en de ongedekte taxshift-cheques van Van Overtveldt het begrotingstekort tegen 2020 zal oplopen tot 2% of 8 miljard euro.

De Wever geeft Antwerpen op om Vlaanderen te “redden” terwijl hij juist door zijn streven naar het zgn. confederalisme de Vlaamse welvaart op het spel zet met zijn ambitie om België onbestuurbaar te maken.

In de communicatie moeten CD&V en Open Vld duidelijk zeggen waar het voor hen op staat en zich niet laten afschrikken door de permanente chantage van N-VA, die de publieke opinie poogt te misleiden met haar Twitter-onwaarheden.

Met de humanitaire visa affaire is de ontmaskering van Francken eindelijk naar boven gekomen en Jambon maakt ook duidelijk wat de ultieme ambitie is van N-VA: België onbestuurbaar maken en de Belgische Staat ontmantelen. Daarom verlaat De Wever Antwerpen omdat hij van de Vlaamse regering een oorlogsmachine wil maken na 26 mei om België te destabiliseren. Hij moet hiervoor evenwel nog bondgenoten vinden. Buiten VB zal niemand aan deze destructieve operatie willen meewerken. Dat hoop ik althans.