Beste Bert,

Veertien dagen terug op dinsdagavond belde je mij dat je je niet goed voelde en met mij niet kon meegaan naar de voetbalmatch op Anderlecht.
Het werd ons laatste gesprek. Woensdag kreeg je de fatale hartstilstand. Je hebt geen afscheid kunnen nemen van je dierbaren. 25 jaar terug overleed ook je zoon Frank plotseling bij een arbeidsongeval. Het verlies van Frank heeft je leven en dat van Nelly zwaar getekend. Het is een wonde die bij jou en Nelly nooit is geheeld. Onze gedachten gaan vandaag dan ook naar hem.

Als één kenmerk past bij Bert is het trouw.
Trouw aan zijn Nelly met wie hij dit jaar 50 jaar zou zijn getrouwd, trouw aan zijn broers François en Jules, trouw aan zijn familie, zijn goede vrienden Mark Vanlombeek en Dirk Vandermosten, zijn vrienden in de voetbalclub Olympia Sterrebeek, zijn maten in café de Congo.
Bert was een hartelijk en sociaal man. Hij was ook trouw aan zijn dorp Sterrebeek en betreurde dat Sterrebeek niet meer het Sterrebeek was uit zijn jonge jaren.
Hij heeft zich steeds ingezet voor de Sterrebeekse gemeenschap. Hij was 6 jaar gemeenteraadslid en 18 jaar lid van het OCMW. De serviceflats in Sterrrebeek in de Nieuwstraat en de Mechelsesteenweg waren mede zijn werk.

Professioneel was hij werkzaam bij de NMBS en 12 jaar was hij een gewaardeerd medewerker op de kabinetten bij J.L. Dehaene, mijn broer Herman en bij mij. We namen samen 6 maal deel aan de gemeenteraadsverkiezingen voor CD&V, jouw partij. We konden steeds op jou rekenen. Bert was geen man van de show maar van de concrete inzet voor de mensen van zijn dorp.

Voetbal en koers waren zijn passie. Olympia Sterrebeek was zijn club en blauw-wit zijn kleuren. Ooit speelden de drie gebroeders Hernalsteen samen in één ploeg en tot de laatste weken sms’te Bert mij na elke wedstrijd wat het resultaat was van zijn Olympia.

Hij was een fervent Club Brugge supporter en ik nam hem vaak mee naar de tribune op Anderlecht op voorwaarde dat hij niet recht sprong als de tegenstanders een goal maakten, wat hij eenmaal niet respecteerde als het om Club Brugge ging. Hij veerde recht in de Anderlechttribune bij een goal van Brugge samen met Michel Preudhomme. Toch won Anderlecht en werd kampioen. Dat was typisch Bert.

Hij was ook de drijvende kracht achter de wielerclub in het Rozenhof en was fier dat Philippe Gilbert ooit de liefhebberskoers won in Sterrebeek. Hij zei me vaak fier te zijn dat Philippe Gilbert in Sterrebeek de basis heeft gelegd van zijn grote wielercarrière.

Bert kon goed discussiëren als het ging om voetbal, koers en politiek. Hij was een special one maar boven alles een warme persoonlijkheid en een oprechte inborst. We zullen hem missen. Ik heb hem steeds zoals velen kunnen waarderen als een trouwe en fijne vriend.

Het leven kan zo plots voorbij zijn.
Dan blijft alleen de herinnering aan de mooie momenten die we samen hebben beleefd.

Vaarwel Bert.
We zullen je vriendschap blijven koesteren.

Eric