Vanmorgen zat ik een debat over de Paradise Papers in de Zevende Dag.
In mijn tussenkomsten had ik het o.m. over:
– Het onethische van belastingontwijking door grote bedrijven met het oprichten van schermconstructies in belastingparadijzen. Dit kost aan de Belgische Staat elk jaar miljarden terwijl de gewone burger en de KMO correct hun belastingen betalen.
– Het probleem van de belastingparadijzen kan enkel worden opgelost op mondiaal (OESO) en Europees vlak. De BEPS op mondiaal vlak en Anti Tax Avoidance Directive ( ATAD) van de EU zijn belangrijke stappen. Ook de beslissing van de Europese Ministerraad voor het opmaken van een zwarte lijst van belastingparadijzen kan resultaat hebben als er ten minste in sancties wordt voorzien.
– In de aanbevelingen van de Bijzondere Commissie “Internationale Fraude/Panama Papers” staat dat het verboden is voor belastingplichtigen betrekkingen te onderhouden met juridische constructies die zijn gevestigd in belastingparadijzen waar ze geen werkelijke economische activiteit hebben. Hoe kan dit afdwingbaar worden gemaakt?
– De onderzoeksjournalisten zouden hun documenten ter beschikking moeten stellen aan de Belgische fiscus en het Parlement want nu moeten deze werken op basis van krantenberichten en kunnen de fiscus (BBI) en het parket geen administratieve of strafrechtelijke onderzoeken opstarten. De publieke opinie denkt dat de fiscus en het Parlement over deze documenten beschikken wat niet het geval is. Zo bv. wordt de opbrengst van de onderzoekingen in het kader van de Panama Papers maar geschat op 10 miljoen euro door de BBI. Minimaal vgl. met de ontweken miljarden door Belgische burgers en bedrijven.
Donderdag vindt het Kamerdebat plaats over de vaststellingen en aanbevelingen van de Panamacommissie. Ik betreur dat hier geen consensus is bereikt over de aanbevelingen. In de finale ronde bij de conclusies werd het een discussie tussen links en rechts in de Commissie, hetgeen had kunnen vermeden worden mits wat goede wil van beide zijden.
De aanbevelingen verliezen een deel van hun waarde als ze niet kunnen rekenen op een Kamerbreed akkoord. Waarom altijd die politieke spelletjes terwijl iedereen bekommerd is om hetzelfde doel, nl. voorkomen dat miljarden belastinggelden wegvloeien naar Bermuda, Malta of de Britse Maagdeneilanden?
Nochtans was het werk van de Panamacommissie degelijk met een zeer goed verslag en onderbouwde aanbevelingen voor aangepaste fiscale wetgeving.