Op het ogenblik dat ik dit dagboek schrijf is het dreigingsniveau nog steeds op 4 in Brussel. De regering heeft het over een “reële bedreiging”. Laten we OCAD zijn werk doen en er geen speculatieve beschouwingen aan geven.

Het is ook  niet het moment om grote politieke analyses te maken, zwarte pieten uit te delen of de mensen bang te maken. Iedereen voelt aan dat de terroristische dreiging ook na dit weekend aanwezig zal blijven. Het wordt niet meer zoals voorheen maar het aanwakkeren van permanente angstgevoelens is even onverantwoordelijk. Hopelijk herneemt het normale leven want de bedoeling van IS en de terroristen is  juist onze samenleving te destabiliseren.

Maandag is ook voor mij een speciale dag. 23 november is mijn verjaardag en die dag overleed ook mijn moeder in 2004. Leven en dood liggen soms dicht bij elkaar.

Ons bestaan is zo broos. Laten we daarom in deze moeilijke dagen blijven opkomen voor een samenleving van wederzijdse genegenheid en respect en ons niet laten meedrijven door de haatgevoelens van onmensen die de  naam “mens” niet waardig zijn.