In de paarse tijden van Verhofstadt en Stevaert was het de gewoonte uit te pakken met de “goed nieuws” show. Sinds de Zweedse coalitie het “mooie weer” maakt, is het constant opboksen tegen de “slecht nieuws” show.

Zo zijn er twee zwaluwen in de lente van 2015 ongemerkt over het land gevlogen.

Dit weekend kondigt Mario Draghi, voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), aan dat de economische groei in de Eurozone in 2015 en 2016 zal versnellen naar 1,5% en 1,9%, terwijl dit in december bij de prognoses maar 1% en 1,5 % bedroeg. In 2017 zal de groei volgens Draghi zelfs versnellen tot meer dan 2%, een cijfer dat niet meer werd gehaald sinds 2007. De inflatie zal in 2016 in de richting van 1,5% evolueren vooral door de stimuleringsmaatregelen van de ECB ( aankoop van euro-staatsobligaties van mandelijks 60 miljard). Dank zij het beleid van ECB komt er een einde aan de deflatie en de nulgroei. (Had ik dan geen gelijk om enkele weken Minister Van Overtveldt hard aan te pakken over zijn uitspraken over de ECB? …)

De goedkopere euro ( onder de grens van 1,10 dollar) zal een bijkomende impuls geven. Dit is goed nieuws voor de Belgische economie die het vln. moet hebben van de export voor onze groei en tewerkstelling.

Ander goed nieuws is dat de Europese Commissie geen nieuwe inbreukprocedure begint tegen België. Eind november had België van de Europese Commissie nog een slecht rapport gekregen maar nu zegt de E.Com. dat de Belgische cijfers er goed uitzien. Dank zij structurele saneringsmaatregelen zal in de Belgische begroting het structureel saldo in 2015 afnemen met 0,7% en zal het tekort terugvallen tot 2,1% tegen 2,8% in 2014. De begrotingscontrole kondigt zich aan onder een gunstig gesternte.

Toch wijst de gouverneur van de Nationale Bank, Luc Coene, in zijn afscheidsintervieuws dit weekend op een aantal pijnpunten o.m. de vergrijzing en de hoge loonkosten. Volgens Coene liggen de loonkosten nog steeds 10% à 15% hoger dan in onze naaste buurlanden en moeten de arbeidskosten fors naar beneden. Om dit budgettair te financieren pleit Coene voor een omvangrijke taxshift waarbij de 3 instrumenten (belastingen op consumptie, milieu en vermogen) zullen moeten worden gebruikt. “Het gaat niet om a, b of c maar om taksmaatregelen cumulatief  in milieu, consumptie en vermogen” zonder zich uit te spreken over de volgorde. Een duidelijke boodschap voor de Regering in de volgende weken.

In zijn weekendinterview  neemt Bart De Wever daarentegen CD&V kwalijk dat ze opnieuw pleit voor een taxshift. “Hierdoor heeft CD&V van meet af aan lood in de schoenen gelegd van de Regering Michel”. Onze rechtvaardigheidsagenda met o.m. een vermogenswinstbelasting wordt ons kwalijk genomen. BDW heeft het duidelijk niet begrepen op een rechtvaardige fiscaliteit.

Electoraal heeft N-VA 33% van de Vlaamse kiezers maar het is blijkbaar aan CD&V om een breed sociaal draagvlak te vinden voor deze regering Michel. De sociale overlegeconomie is de basis van maatschappelijke visie van de christendemocraten.  Dat onderscheidt ons van de nationalisten en liberalen. Als sociale partners akkoorden vinden over de loonevolutie en de eindeloopbaan ( brugpensioen, SWT) moeten deze worden gerespecteerd. Als sociale correcties moeten worden aangebracht aan manifest onrechtvaardige maatregelen zoals bij de mantelzorgers en de huurprijzen moeten deze worden dorgevoerd. Dit alles in de geest van het Regeerakkoord en met respect voor het laatste woord van de politiek.

Kris Peeters en CD&V hebben hiervoor zware risico’s genomen en hun nek uitgestoken. Mogelijks kan dit leiden tot een periode van sociale vrede en een stabiel sociaal-economisch klimaat dat ruimte kan scheppen voor meer investeringen en jobcreatie.

Nochtans is de hoofdschuldige voor het gekibbel volgens De Wever CD&V. “Kris Peeters  is hierbij een bezwarende factor”. “Als we zo met elkaar omgaan, dan eindigt het. Dan eindigt alles”.

De Wever heeft blijkbaar nog steeds niet begrepen dat CD&V in deze coalitie haar rol zal blijven spelen en bij het noodzakelijke soberheidsbeleid het rechtvaardigheidsaspect zal bewaken. “ No sobriety without solidarity”. Dat is het DNA van CD&V.

De brutale chantagetaal van De Wever maakt op CD&V geen indruk. De Wever en N-VA zijn groot geworden door polarisatie tussen Vlamingen en Franstaligen, tegen de vakbonden en het “verzuilde” middenveld. CD&V en haar parlementsleden werden bij de splitsing van BHV en de zesde staatshervorming afgeschilderd als de “slechte Vlamingen”. We zijn dit alles bij CD&V niet vergeten, laat staan vergeven. Nu zijn we opnieuw het Zwarte Beest.

Deze Regering zal nog talrijke moeilijke beslissingen moeten nemen om naar een evenwicht in de begroting te gaan in 2018. De regio’s, de sociale zekerheid, de loonkosten en de belastingen zullen hierbij niet ontsnappen aan bijkomende maatregelen. CD&V zal hierbij steeds rekening houden met het rechtvaardigheidsaspect.

Deze Regering is nog geen 6 maanden oud en heeft reeds heel veel “goed nieuws” op zijn palmares. Wil ze verder kunnen werken aan een positief sociaal-eeconomisch herstelbeleid is vertrouwen nodig waar elk van de partners  de ruimte krijgt om zijn eigen accenten te leggen.

De chantagetaal van De Wever ( “dan eindigt alles”) doet  evenwel denken aan de taal van de PS en haar voorzitter André Cools (“ j’en ai marre du CVP”) in de jaren zeventig tegenover  Eerste Minister Leo Tindemans en voorzitter Wilfried Martens. Een beetje respect voor Kris Peeters en Wouter Beke, Bart. Wij zijn niet de “natte dweil” van deze coalitie. Uw verbaal geweld maakt geen indruk.