Ik lees en ik hoor deze week dat het CD&V-model van evenwicht en redelijkheid niet meer van deze tijd is. Het werkt niet meer. In deze tijd van sociale media moet men polariseren en politici moeten de tegenstellingen in de samenleving aanwakkeren.  CD&V poogt te verenigen en niet te verdelen. Dat is de essentie van haar boodschap.

Is dit uit de tijd? Werkt het niet meer om tegengestelde belangen te verzoenen? Mogelijks, maar tot wat leidt het alternatief?

Het volstaat elke dag opnieuw de beelden te zien uit de VS (Trump), Italië (Salvini), Frankrijk ( gilets jaunes en Le Pen), Brexit. Willen we in Vlaanderen ook zo’n klimaat van vijandschap en permanent conflict?

Het klimaatprobleem zal niet worden opgelost met slogans maar met concrete doelstellingen en maatregelen die niet pijnloos zijn en zware inspanningen en ingrijpende gedragswijzigingen vragen aan de bevolking, de industrie, de landbouw, het transport, het wonen, het autoverbruik, enz. De doelstellingen zullen alleen worden gehaald als we allemaal samenwerken: in België tussen de gewesten en de federale overheid, Europees en mondiaal. Save the planet. TOUS ENSEMBLE.

Ik wens mijn goede vriend Koen Vandenheuvel, met wie ik 10 jaar in de CD&V-fractie samenwerkte in het Vlaams Parlement, alle succes toe. Hij heeft maar enkele maanden maar kan opnieuw sereniteit brengen in het klimaatdebat en mogelijks nog enkele concrete stappen zetten die door Joke Schauvliege in gang zijn gezet. CD&V heeft 15 jaar de minister van Leefmilieu in Vlaanderen gehad. De positieve en belangrijke realisaties zijn er maar moeten beter worden gecommuniceerd, zeker naar de jongeren toe die hiervan vaak geen weet hebben en door de incidenten deze week in de war zijn gebracht.

Woensdag is het ook de grote stakingsdag. Ook op het sociaal-economische vlak is het TOUS ENSEMBLE.

Ik betreur als CD&V’er dat het ACV polariseert en niet via sociaal overleg naar oplossingen zoekt. Volgens het Planbureau zullen er in 2019 bijna 50.000 jobs bijkomen en zal de koopkracht (reëel beschikbaar inkomen) met 2,1% stijgen. CD&V verdedigt nog bijna als enige ons sociaal overlegmodel, dat de basis vormt van ons welvaartsmodel. Is dat model uit de tijd? Hebben sociale conflicten, betogingen en stakingen op nationaal niveau al ooit vooruitgang gebracht? Vakbonden die staken tegen de verhoogde koopkracht en de dalende werkloosheid. Nooit gezien in de sociale geschiedenis van dit land! Het ACV laat zich op sleeptouw nemen door de socialistische vakbond en de PVDA en PTB. Heeft een christelijke vakbond nog een bestaansreden zonder een christelijke partij? Is ACV geen sociale organisatie meer die het overleg centraal stelt?

Redelijkheid en evenwicht zijn geen slogans maar een noodzaak wil men op termijn werkgelegenheid, groei en koopkracht waarborgen. En dat geldt ook voor de werkgevers die nu het klimaat hoog op de agenda zetten tot men begint over de noodzakelijke afschaffing van de bedrijfswagens en drastische maatregelen tot beperking van de CO2 uitstoot…

Deze week zullen de betogingen mekaar opvolgen en verwijst men naar de politiek maar men vergeet dat deze regering in lopende zaken is en onmachtig is wat dan ook te doen. Ze heeft zelfs geen goedgekeurde begroting en kijkt aan tegen een tekort van 1,7% of 7,7 miljard dit jaar op een ogenblik dat de vergrijzingskosten (pensioenen, gezondheidszorgen) oplopen en er nood is aan publieke investeringen in klimaat en energie. Zolang de begroting niet op orde is gebracht, is hier geen geld voor.

De toekomstige regeringen staan voor een loodzware opdracht en hopelijk zijn na 26 mei echt verantwoordelijke partijen aan zet die oog hebben voor samenwerking en uit de slogans en polarisatie kunnen treden. Niet alleen in de klimaatproblemen maar ook op het sociaal-economische vlak heeft de jonge generatie hier recht op want ook hier gaat het om hun toekomst.

En de spijbelende klimaatbetogers op donderdag en de stakende vakbonden op woensdag zijn hier zeker geen bondgenoten. Integendeel helaas.