In Het Laatste Nieuws schreef Luc Van der Kelen:

De kwelgeest van Michel

Als je als minister van Financiën in de meerderheid zit opgescheept met Eric Van Rompuy als je grootste steun in het parlement, wordt de oppositie volkomen overbodig. Hij is als voorzitter van de commissie Financiën in staat om én de minister én de oppositie in één beweging van tafel te vegen.

Het ergste van zijn kritiek op het begrotings- en fiscaal beleid is dat hij nog grotendeels gelijk heeft ook. Volg even mee hoe het zit met al die nieuwe belastingen waarmee de regering-Michel ging uitpakken. De Kaaimantaks: opbrengst van 540 miljoen voorzien, 50 miljoen gerealiseerd. De fiscale regularisatie van zwart geld: opbrengst op 250 miljoen geraamd, 50 miljoen binnengehaald. De speculatietaks: totale flop. De effectentaks: 150 miljoen verwacht, maar nu al staat het vast dat het minder wordt.

Van Rompuy trekt de zeer terechte conclusie dat minister Van Overtveld beter zou ophouden om nog ramingen te maken van nieuwe belastingen. Eerst weten hoe de fiscale markt de nieuwe belastingen verteert en dan zien wat je eruit kunt halen.

De regering-Michel heeft ook al toegegeven dat het evenwicht in de begroting voor 2020 zal zijn. Dat schrijven wij al sinds 2016. Het doet goed om twee jaar later gelijk te krijgen. Alleen dit nog: we hebben er toen aan toegevoegd dat het ook 2021 zou kunnen worden, of misschien wel Sint-Juttemis – nooit.

We hebben daar enkele goede redenen voor. Zal de economie nog twee jaar de huidige groeicijfers halen? Wellicht niet. Zal de rente zo laag blijven als nu? Vermoedelijk niet, de hausse is al bezig. De kans is zelfs reëel dat het budgettekort zal stijgen, niet dalen. Yves Leterme zou zeggen: wie gelooft die mensen nog?

(HLN, LVDK)