Op maandag 19 december neem ik afscheid van de gemeentepolitiek. Mijn laatste gemeenteraad.

Ik was 34 jaar gemeenteraadslid in Zaventem (van 1983 tot 1 januari 2017), waarvan 16 jaar als  schepen ( 1983-1989 en 2007-2017). Ik ben politiek actief geweest als Europees parlementslid, Vlaams parlementslid, Kamerlid en Vlaams minister. Maar mijn engagement op gemeentelijk vlak ligt mij  het nauwst aan het hart omdat dit het dichtst bij de mensen is.

Ik ben geboren in Zaventem en heb er heel mijn leven gewoond. Gekozen worden door je naaste buren en dorpsgenoten is een prachtige belevenis. Je kent de mensen waar ze leven, wonen en werken, wie hun ouders, kinderen en buren zijn. Je leeft met hen mee. Je kent als mandataris de namen en gezichten die bij de dossiers horen. Mensen te kunnen ontmoeten en helpen met hun concrete dagelijkse problemen en bekommernissen is het mooiste van een politiek mandaat.

Mijn ambt als schepen heb ik steeds met  veel overtuiging gedaan. Ik was ook 18 jaar in de oppositie maar hieraan bewaar ik geen te beste herinneringen. In de gemeentepolitiek moet je concreet werken voor de mensen en oplossingen zoeken. Negatieve politieke beschouwingen op een gemeenteraad brengen veelal weinig bij.

Met de CD&V hebben we in Zaventem heel wat kunnen realiseren, zeker de laatste 10 jaar.

Ik denk aan het gemeentelijk structuurplan waarbij ik als schepen van Ruimtelijke Ordening de open ruimte heb gevrijwaard en meer woongelegenheid heb mogelijk gemaakt  in de dorpskernen, met dwingende verordeningen over het parkeerbeleid. In een gemeente is het moeilijk een evenwicht te vinden tussen wonen en werken. De leefbaarheid van onze woonkernen is de grote uitdaging van Zaventem samen met de mobiliteit.

Nergens is er meer werkgelegenheid als op het grondgebied van Zaventem maar ik ben er in geslaagd geen nieuwe bedrijfszones  meer te creëren die de leefbaarheid van de gemeente aantasten. Bij het toewijzen van gemeentelijke verkavelingen heb ik de taalvereiste ingesteld voor de kopers, hetgeen mij zware kritiek opleverde van de Franstaligen en zelfs van de Europese Commissie.

Ook bij de splitsing van BHV heb ik gewaakt over het Vlaams karakter van Zaventem en met succes.

In het luchthavendossier heb ik er voor geijverd dat onze gemeente nog niet meer geluidshinder over zich krijgt. Als schepen van Financiën heb ik er toe bijgedragen dat de gemeentelijke schuld de jongste 10 jaar is teruggevallen van 85 miljoen naar 45 miljoen euro en dit met de laagste belastingvoet in Vlaams Brabant.

Zaventem kent meer dan 35% inwoners van niet-Belgische origine. Ik heb sinds 2012 een lokaal integratiebeleid uitgebouwd met talrijke initiatieven voor taalonderricht, ook in onze scholen.

CD&V heeft het in Zaventem electoraal steeds moeilijk gehad omdat we moesten opboksen tegen één van de meeste populaire burgemeesters van Vlaanderen, Francis Vermeiren (“The King of Zaventem”), die 34 jaar burgemeester was met  een bijna absolute meerderheid. Toch hebben we  met CD&V nooit de moed verloren en steeds op een positieve manier meegewerkt aan het gemeentebeleid ten dienste van de mensen. Ook  aan ons lokaal CD&V-partijleven met praatcafés, ontmoetingsavonden, eetfestijnen en verkiezingscampagnes bewaar ik de beste herinneringen en ben ik  de militanten en bestuursleden, op wie ik 35 jaar lang heb kunnen rekenen, echt dankbaar.

Ik geef nu de fakkel door aan de nieuwe generatie. Met Bart Dewandeleer staat een CD&V-schepen klaar die mijn werk zal voortzetten. Bart is sinds 2014 schepen van Financiën en Jeugd en krijgt er mijn bevoegdheden bij van Ruimtelijke Ordening, Huisvesting, Vlaams karakter en Integratie. Een hele uitdaging maar Bart kan dit aan! Stoppen als je de stok kan doorgeven aan een nieuwe generatie  geeft voldoening. Net daarom vind ik nu het ideale moment om afscheid te nemen van de Zaventemse politiek.

Ik neem met veel pijn in het hart afscheid van een engagement dat haast 35 jaar heeft geduurd. Een groot stuk van mijn leven. Maar ik deed het graag, met veel inzet en overtuiging. Nergens is het WIJ-gevoel zo concreet als in de gemeente waarin je geboren bent en je het voorrecht hebt de mensen te kunnen vertegenwoordigen en helpen. Nergens heb ik mij meer christendemocraat gevoeld dan in mijn gemeente. Je wordt op aarde maar op één plek geboren en daar je trouw en voluit te kunnen engageren geeft een enorme voldoening. Dat maakt van een gemeentelijk mandaat iets speciaals.

Daarvoor dank ik iedereen die mij hierbij heeft geholpen en gesteund.

Maar mijn goodbye aan de Zaventemse gemeentepolitiek is geen afscheid van mijn politiek leven.
Ik blijf tot juni 2019 actief in het Parlement. In de Kamer weten ze dat ik niet aan het uitbollen ben. Integendeel. Ik krijg zelfs berispingen omdat ik te actief ben…

Interview Het Laatste Nieuws (17.12.2016)

Eric Van Rompuy (67) neemt maandag afscheid van de Zaventemse gemeenteraad. Na 34 jaar stapt hij uit de lokale politiek. Van Rompuy was in totaal 16 jaar schepen, 18 jaar zat hij in de oppositie. Na de jaarwisseling wordt hij opgevolgd door Open Vld’er Wim Desloovere. “Ik neem afscheid met pijn in het hart, maar er is een tijd van komen en van gaan”, aldus Van Rompuy.

In 1983 werd de toen 34-jarige Eric Van Rompuy eerste schepen in Zaventem, zes jaar later belandde de toenmalige CVP op de oppositiebanken in de luchthavengemeente. Van Rompuy zou nadien 18 jaar lang oppositie moeten voeren, tot hij na de verkiezingen in 2006 opnieuw een schepensjerp mocht omgorden. Na lange coalitiegesprekken na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 kon Van Rompuy zijn schepenambt verlengen en kreeg hij er met Bart Dewandeleer voor het eerst een collega CD&V-schepen bij. Bij dat coalitieakkoord werd echter afgesproken dat het CD&V-boegbeeld zijn schepensjerp op 31 december 2016 moest doorgeven aan de liberaal Wim Desloovere. Daardoor moet Van Rompuy nu maandag afscheid nemen van de Zaventemse gemeenteraad. “Met pijn in het hart”, geeft hij toe. “Maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. Met Dewandeleer als nieuw CD&V-boegbeeld is het nu echter het ideale moment om te stoppen.”

Je was zestien jaar schepen en zat achttien jaar op de oppositiebanken. Hoe blik je terug op die periode?

“Ik heb – op lokaal niveau dan toch – nooit graag oppositie gevoerd. Als oppositielid in een gemeenteraad kan je weinig positiefs doen, terwijl de inwoners dat wel van je verwachten. Ik was dan ook ontzettend blij toen we in 2006 opnieuw mee aan de macht kwamen. Sindsdien heb ik – en de laatste jaren nam schepen Dewandeleer dat dossier over – ervoor gezorgd dat de schuld van 80 miljoen naar 45 miljoen euro teruggebracht werd. Als schepen heb ik me ook mee achter de ontwikkeling van de vele bedrijventerreinen in Zaventem gezet. Daarnaast heb ik me als rasechte Zaventemnaar ook altijd ingezet in het luchthavendossier. Dat zal ik – ondanks dat ik geen schepen meer zal zijn – trouwens blijven doen. Het kan niet dat Zaventem nog meer lawaaihinder moet slikken om Brussel te ontlasten.”

Met Ruimtelijke Ordening en Financiën had je niet bepaald de meest ‘sexy’ bevoegdheden. Omwonenden waren bovendien soms kritisch tegenover grootschalige projecten. Hoe ging je daarmee om?

“Je moet rekening houden met het feit dat je nooit voor iedereen tegelijkertijd goed kan doen. Maar ik heb nooit aan favoritisme gedaan. Altijd heb ik de wetgeving gevolgd. Dat mensen na een bepaalde beslissing geen ‘goedendag’ meer zegden, ja dat raakte me, maar ik heb dat telkens kunnen plaatsen. Bij de verkiezingen haalde ik toch altijd meer dan duizend voorkeurstemmen, wat bewees dat veel inwoners mijn werkwijze steunden. Een gemeentelijk mandaat is iets speciaals. De inwoners spreken je over concrete problemen aan en je hoopt hen te kunnen helpen. Dat maakt een schepenmandaat mooier dan bijvoorbeeld een parlementair ambt.”

Met Francis Vermeiren had Zaventem 34 jaar lang een sterke burgemeester. Had je nooit de ambitie om zelf die sjerp te omgorden?

“Bij elke verkiezing was het duel Van Rompuy-Vermeiren een beetje de Clasico van Zaventem, de Real Madrid-Barcelona van de luchthavengemeente. Vermeiren trok echter altijd aan het langste eind. Daar heb ik vrede mee genomen. Natuurlijk had ik graag burgemeester geworden, maar Vermeiren was ’the king’ van Zaventem. Hij heeft het voortreffelijk gedaan.”

Met het vertrek van Vermeiren afgelopen zomer en jouw vertrek nu verliest Zaventem twee van haar grote boegbeelden. Zal dit gevolgen hebben op gemeentelijk vlak?

“Ingrid Holemans (Open Vld) heeft de sjerp van Vermeiren heel goed overgenomen. Haar eerste maanden als burgemeester waren uitstekend. Hetzelfde mag gezegd worden van mijn opvolger. Met schepen Bart Dewandeleer, die al schepen van Financiën en Jeugd was en die nu mijn bevoegdheden krijgt, is de toekomst van de CD&V verzekerd. Hij heeft enorme politieke capaciteiten en is klaar om het nieuwe boegbeeld van de christendemocraten te worden. Net daarom is het nu het ideale moment om afscheid te nemen van de Zaventemse politiek.”

Van Rompuy blijft wel nog lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers tot 2019.

Met het vertrek van Vermeiren afgelopen zomer en jouw vertrek nu verliest Zaventem twee van haar grote boegbeelden. Zal dit gevolgen hebben op gemeentelijk vlak?

“Ingrid Holemans (Open Vld) heeft de sjerp van Vermeiren heel goed overgenomen. Haar eerste maanden als burgemeester waren uitstekend. Hetzelfde mag gezegd worden van mijn opvolger. Met schepen Bart Dewandeleer, die al schepen van Financiën en Jeugd was en die nu mijn bevoegdheden krijgt, is de toekomst van de CD&V verzekerd. Hij heeft enorme politieke capaciteiten en is klaar om het nieuwe boegbeeld van de christendemocraten te worden. Net daarom is het nu het ideale moment om afscheid te nemen van de Zaventemse politiek.”

Van Rompuy blijft wel nog lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers tot 2019.

Robby Dierickx

Interview in het Nieuwsblad (17.12.2016)

34 jaar was Eric Van Rompuy actief in de gemeentepolitiek: zestien jaar als schepen, achttien jaar op het oppositiebankje. Met zijn vertrek verdwijnt opnieuw een boegbeeld uit het college, nadat ex-burgemeester Francis Vermeiren deze zomer de sjerp afdeed.

Heroïsche electorale gevechten hebben ze uitgevochten, Francis Vermeiren voor Open VLD en Eric Van Rompuy voor CD&V. Op gemeentelijk niveau moest Van Rompuy het hoofd buigen voor de voormalige burgemeester. Op parlementair niveau trok Van Rompuy steevast aan het langste eind. Van Rompuy was Vlaams en Europees parlementslid, zetelde in de kamer en schopte het tot Vlaams minister. Ook op gemeentelijk niveau was de CD&V’er 34 jaar lang actief. Maar maandag zetelt de schepen van Ruimtelijke Ordening, Huisvesting, Milieuvergunningen en Vlaams karakter en integratie een laatste keer in het college. Een half jaar na het vertrek van ex-burgemeester Francis Vermeiren, verlaat nu dus ook Van Rompuy het politiek toneel.

Eenmanspartij

CD&V Zaventem een eenmanspartij noemen, zou de partij en zijn medewerkers oneer aandoen. Maar Van Rompuy was de voorbije decennia wel hét gezicht van de christendemocraten. De politieke carrière van Van Rompuy startte in 1983 toen hij met de toenmalige CVP een coalitie afsloot met de Volksunie en de PVV (nu Open VLD) van Vermeiren. “Vermeiren werd toen voorgedragen als burgemeester en deed het fantastisch”, zegt Van Rompuy. “Zijn populariteit steeg dag na dag en bij de verkiezingen in ’88 behaalde hij een absolute meerderheid. PVV had CVP niet meer nodig en ik werd naar de oppositiebank verwezen. Dat was de grootste teleurstelling uit mijn politieke carrière.”

Uiteindelijk zou Van Rompuy daar achttien jaar blijven zitten. Tot zijn eigen frustratie. “Zo goed en graag ik oppositie voerde op Vlaams niveau, zo moeilijk had ik het met die rol op gemeentelijk niveau. Hoewel we altijd probeerden om constructief oppositie te voeren, hangt daar steeds een zweem van negativiteit rond. Ik voelde me daarom beter in de rol van schepen, waar ik echt zaken kon verwezenlijken.” Die positie verwierf hij opnieuw in 2007. Vermeiren zwaaide toen nog steeds met de plak. “Ik ben geboren in Sint-Stevens-Woluwe en woon nu in Sterrebeek. Ik woonde dus mijn hele leven in Zaventem. Dan is zo’n gemeentelijk mandaat iets speciaals. Je kent de problemen en de gezichten en namen die bij de dossiers horen. Alles ligt je nauwer aan het hart.”

Frank Sinatra

De portefeuille die Van Rompuy beheerde, oogde allerminst sexy. Maar zijn erfenis is niet min. “Ik slaagde er de voorbije tien jaar in om de schuldenberg van Zaventem, die zo’n 80 miljoen euro bedroeg, nagenoeg te halveren. En dat terwijl de inwoners van Zaventem de minste belastingen betalen. Op gebied van Ruimtelijke Ordening was het in Zaventem steeds erg moeilijk om een evenwicht te vinden tussen wonen en werken. Zaventem is een belangrijke economische regio met tal van bedrijventerreinen, maar mensen willen hier ook wonen. De wildgroei van bedrijvenzones in onze luchthavengemeente is het gevolg van een fout in het gewestplan van ’76. Maar intussen hebben we daar paal en perk aan gesteld. Er zullen ook slechts weinig woonzones bijkomen. Dat maakt dat de woonkernen drukker bevolkt zullen worden. Het wordt de uitdaging van mijn opvolger, Bart Dewandeleer, om de leefbaarheid in de dorpskernen te behouden. Tot slot ben ik ook erg fier dat het statuut van Zaventem na de splitsing van BHV ongewijzigd is gebleven.”

Van Rompuy neemt met een zwaar hart afscheid van zijn postje in het college en blikt terug op zijn carrière met de woorden van Frank Sinatra: “Regrets, I’ve had a few. But then again, too few to mention. I did what I had to do. I did it my way.”

Dieter De Beus

Copyright © 2016 Corelio. Alle rechten voorbehouden