Op woensdag 23 november word ik 67. Geen dag om mee te pronken ware het niet dat ik dit jaar een verjaardagscadeau krijg van de regering Michel. Op die dag krijg ik immers als voorzitter van de COM FIN in de Kamer de parlementaire documenten voor het budget 2017 overhandigd. Rijkelijk laat want normaal moeten die aan het Parlement worden bezorgd op 15 oktober.
40 dagen te laat dus… Nooit gezien!
Het wordt een hele krachttoer om deze nog goed te keuren voor Kerstmis. Vrijdag 25 november geven de ministers Van Overtveldt en Wilmes toelichting in de commissie Begroting. Op dinsdag 29 november komt de Europese Commissie langs om toelichting te geven bij haar beoordeling. Op dinsdag 6 december brengt het Rekenhof zijn advies uit in de Kamer. Willen we de begroting goedgekeurd krijgen vóór het Kerstreces, moet de eindstemming over het budget in de COM FIN gebeuren ten laatste op woensdag 14 december. Het wordt dus een erg krappe timing voor de bespreking amper 8 dagen na het advies van het Rekenhof. Als de regering denkt dat het Parlement een brievenbus is voor haar begrotingsdocumenten, zou ze zich dit jaar erg kunnen vergissen. Het worden nog zware debatten waar timing moet ondergeschikt zijn aan het inhoudelijke debat.
Afgezien van de timing zijn er inderdaad ook veel vragen na de kritische bemerkingen van de Europese Commissie. Eerste minister Michel wimpelt de kritiek van de Europese Commissie weg. In de weekendkranten zegt hij zelfs letterlijk (in HLN en DH) : “België is een goede leerling. Dat erkent ook de Europese Commissie. We liggen op koers maar ik wil mij wel niet bezondigen aan triomfalisme”.(sic…)
Beschouwt de eerste minister de parlementsleden als een groep analfabeten die niet kunnen lezen? De Europese Commissie is vlijmscherp zowel over de begroting 2016 als 2017. We zijn duidelijk NIET op koers. Sorry premier, non, madame la Marquise: “tout ne va pas très bien”.
Vooral de inkomsten blijven ten achter op hetgeen is begroot. De taxshift is ondergefinancierd en de kapitaalopbrengsten blijven fors ten achter op de previsies ( o.m. de kaaimantaks, de fiscale regularisatie). Men verwacht voor 2016 een verslechtering van het structurele tekort met 0,1% i.p.v. een verbetering van 0,6%. Voor 2017 worden de saneringsinspanningen door de EC geraamd op 0,7 % i.p.v. de vooropgestelde vermindering van het structurele tekort met 1,4 %. De schuldratio zou opnieuw stijgen van 105,8% in 2015 naar 107% in 2016 en 107,1% in 2017. De sneeuwbal is opnieuw aan het rollen en België boekt geen primaire surplussen meer.
Het Parlement is geen brievenbus en de regering zal zich moeten verantwoorden voor de slechte cijfers. Zijn wij niet verkozen om de regering te controleren? Gaat België niet in een excessive deficit procedure belanden? Wat gebeurt er met de begrotingslasten (elk jaar 13 mijard) als de rente opnieuw begint te stijgen zoals het de jongste dagen het geval was?
Rik Van Cauwelaert sprak in de Tijd van de “vadsige verkozenen, die aan de ketting liggen van de regering en de partijbonzen”. Aan de Kamerleden om in de volgende weken te bewijzen wie hier gelijk heeft. Op mij zullen mijn 67 jaren (waarvan 33 in het Parlement) geen vat hebben. Tenslotte ben ik 3 jaar jonger dan Trump die bewezen heeft dat men op 70 nog President van de VS kan worden.