Failed State?

Ik ging dit weekend naar de “risicowedstrijd” Anderlecht-OHL. Na het verlagen van het dreigingsniveau tot 3  was het publiek opnieuw toegelaten. Wat is er gebeurd tussen vorige zaterdag en nu ? Is de terreurdreiging afgenomen? De bevolking vraagt het zich ook af en kijkt met stijgende verbazing naar de zelfverzekerde verklaringen van sommige politici.

Persoonlijk voel ik nog altijd niet de behoefte om grote politieke analyses te maken over de terreurdreiging. Het ergert mij dan ook hoe politici hun gram in de media  pogen te halen met allerhande analyses en verklaringen  vooraleer iemand weet waar de huidige terreursfeer ons in Brussel en België naartoe leidt. En zeker elkaar niet de zwarte piet toeschuiven.

Patrick Dewael vindt dat OCAD en het crisiscentrum de beslissingen moeten nemen en de politiek  daar enkel akte van kan nemen: “ lockdown”  mag geen zaak zijn van de politiek. Maar geeft Dewael hiermee geen tik aan zijn eigen regering?  Reynders pleit voor een centralisatie van de politie in Brussel. Heeft het Brussels Hoofdstedelijk Gewest  gefaald in de terrorismebestrijding? Moet een minister van Buitenlandse Zaken dit openlijk verklaren in buitenlandse media als ABC en The New York Times? Jambon vreest dat de MIVB is geïnfiltreerd door jihadisten maar maandag moeten tienduizenden in Brussel op de metro stappen. Bonte gedraagt zich als de “sheriff” van Vilvoorde en werpt zich op als de burgemeester van het “nieuwe Molenbeek”. Hij vraagt meer middelen maar om wat te doen? Maggie De Block waarschuwt voor terroristische infiltranten in de ziekenhuizen…Wie wakkert hier de angsgevoelens aan?

De politieke wereld weet het  op dit ogenblik ook niet meer en dat is geen schande. Niemand – ook niet in Frankrijk –  kan voorspellen welke dreiging er nog boven ons hoofd hangt, met wie, waar en wanneer de terroristen kunnen toeslaan. Het is dan ook niet het moment om een speciale parlementaire commissie te laten debatteren over  “oplossingen” vooraleer de terreurdreiging is gaan liggen en we een zicht hebben op de feitelijke ontwikkeling van deze dreiging in België. Het wordt weer een spel van profilering van individuen  à la Bonte waar het proces zal worden gemaakt van instellingen zoals de inlichtingendiensten, de politie en het crisiscentrum die samen tot hiertoe  met beperkte middelen degelijk werk hebben verricht.

België wordt  “a failed state” genoemd omwille van de vele centra van besluitvorming maar de voortdurende profileringsdrang van politici doet veel meer schade. De Belgische bevolking reageert vrij nuchter op wat er gebeurt en wil niet leven in een permanent angstklimaat. Laten we daarom ophouden met politieke statements, analyses, het uitdelen van zwarte pieten en debatten over (pseudo)oplossingen zolang we niet klaar zien in de toestand  en we moeten leven in een situatie die elke dag een andere wending kan nemen.

Het is The Economist die vorige week België moest verdedigen. “It’s time to stop bashing Belgium”. Het Britse weekblad stelt dat de problemen van ons land vergelijkbaar zijn met die in andere EU-landen: “Much of Europe is in the same boat”.  Het zijn meer en meer de eigen politici die onze interne problemen exporteren en The Economist verwijst hierbij expliciet naar N-VA. (Op mijn blog heb ik het artikel van The Economist  integraal overgenomen.)

Intussen gaat het politieke leven in dit land  verder en modderen we in ons land aan met een non-akkoord over de klimaatmaatregelen. De Klimaattrein is vertrokken vanuit Brussel zonder klimaatminister. Maar was het N-VA niet die dit akkoord heeft getorpedeerd en Joke Schauvliege teruggefloten? Wie is hier verantwoordelijk voor “the failed state of Belgium”?

Intussen  krijgt de begroting forse kritiek van het Rekenhof. Enkele weken terug deed ik dezelfde analyse als het Rekenhof maar de N-VA’ers deden mijn kritische bedenkingen over het “gat” in de begroting en de tax shift  af als “een gebrek aan intelligentie” (Vuye) of een “poging tot beschadiging van Van Overtveldt  door CD&V” (Pol Vandendriessche)”. Mijn cijfers worden bevestigd door de Europese Commissie en het Rekenhof. Kan het overtuigender?

Vuye blijft het hebben over de “failed state of Belgium” maar wie is er  vandaag verantwoordelijk voor gezagsdepartementen als financiën, veiligheid, asielbeleid en defensie ? N-VA’ers moeten ophouden anderen de schuld te geven voor zaken waar ze nu mee voor verantwoordelijk zijn.

De vluchtelingencrisis en de terreuraanslagen hebben het maatschappelijk klimaat in de EU grondig door elkaar geschud. Vele mensen  zien het echt niet meer zitten. En iedereen is er zich van bewust dat het einde nog lang niet in zicht is. Laten we daarom bescheiden zijn in onze commentaren en collectief zoeken naar de juiste maatregelen en dit in overleg met andere Europese landen als Frankrijk en Duitsland, die volgens The Economist geconfronteerd worden met gelijkaardige problemen. Het is de enige manier om de bevolking terug vertrouwen te geven. En laten we zelf ophouden met  “le Belgium-bashing”.